Can bülbülüm cüda düştüm gülümden
Zarımdan bezmedik dağlar mı kaldı
Ahu gözlü yarim senin elinden
ޞikayet etmedik beğler mi kaldı

Nuş edip elinden zehir yutarsam
Günden güne kendim helak edersem
Acep midir başım alıp gidersem
Biraz de ardımca ağlar mı kaldı

Dağları delmekti Ferhad’ın demi
ޞirin’i gördükçe artardı gamı
Ben Mecnun’um aldırdım da Leyla’mı
Nice aşmadığım dağlar mı kaldı

Halil der bülbülüm ayrı gülümden
Gece gündüz virdim gitmez dilimden
Aldırdım gül yüzlü yari elimden
Divane gönlümü eğler mi kaldı