Yenifoça

Özgürdüm bağımsızdım
Sende
Seninle olduğumda
Hareketlerimi
Kontrolsuz yaşıyordum bu inanılmaz koyunda
Zapdedilmez bir heyecan duyuyordum
Geceleri
O mis gibi kokan yakomozlu suyunda…

Lale gül bahçeleriyle
Süslemek isterdim senin her yanını
Mutluluğum
Bir kat bin kat daha gönlümde
Sen olarak artsın diye…

Esiyorum sana Yenifoçam
Yürek dolusu bu kalp atışlarıyla
Seni kaybederim diye korkuyorum
Üzgün üzgün bakan
Damla damla akan bakışlarımla…

Artık
Manasız düşüncelerle oturup kalkıyorum
İnanamıyorum
Evet… inanamıyorum
Seni bulup da nasıl kaybettiğime
Doğaldır bu diyorum
Hep kendimi
Parantez içine alınmış kelimelerle oyalıyorum…

Bu olgunluk sevgisi
Mutluluğa dönüşecek bir gün
Biliyorum
O güzelliklerinin olduğu yerde
Sana olan hasretim bitecek
Seni özlediğim bu yerde…

Evet… Belki
Limanındaki gemilerin dahi
Bir gün
Benim için kalkacak
Benim için bayrak çekecek
İnan buna inan ulaşılmaz değilsin
Muhakkak vardır
Benim bilip de göremediğim
Tutunacak bir yerin…

Artık günlerimi
İkiye böldüm
Yarısı senin yarısı benim olsun
Sana olan özlemim
Biraz olsun
Mutluluk saçan denizlerine dönüşsün diye…

Seni
Ünsüz harflerle yazacağım
Seni
Kimse bulmasın bilmesin
Senin
Bakir güzelliklerine değip de
Seni
Üzmesin kirletmesin
Seni
Sende sevenleri nefret ettirmesin diye

Nazik bedenindeki
O kızgın kumlarda ayak izim
ılık sularında terim
Güzelliklerinde ise gönlüm kaldı
Lakin
Bir türlü bulamıyorum seni
O kadar mı uzaksın bana
Yoksa
Gönül mü koydun benim bilmediğim yanıma

Eğri değildir benim düşünce direğim
Bir yudum suyunda
Bir karış toprağında
Biraz olsun
Ne olur biraz olsun
Benim de oturacak bir yerim

Razıyım
Senin karanlık gecelerinde yürümeye
Seni kokladıkça
Seni hayallerimde aydınlatmaya
İnan
O bomboş bakışlarımda
Artık seni yaşıyorum
Sana
Özlem dolu günlerim olarak…

Meraklanma
Benim deli gönlüm
Sen gönül yolcususun
O ise Yenifoça
O Seni barındıracak
Evet evet… Barındıracak…
Belki bir gün…
Belki yarın..
Özgürlüğün en bol olduğu yerde…

Yenifoça – 25.09.2000