sen benim memleketimin kuçelerinde gezerken
ve ben de
istanbulliyam desem sana
bana gülmezsin değil mi cano?
başka ilkeleri ve iklimleri olan
kilometrelerce uzağındayım.

içimdesen sen canom..

şimdi seni mi kıskansam,
kuçelerini mi memleketimim bilmiyorum?
sen cano canım
bir memleket en çok neden sevilir bilisen
bir memleket;
içinde sevdiği olursa,
ve içinde mutluysa canom
yani sen varsan daha bir güzel sevilir memleket cano’m

sen yoğurt pazarındayken memleketimin
ve ben de kıyısında denizin oturmuş
seni düşünüyordum
gözlerini,
deli bu kız diye düşünüyordum.
sen bana kızmisan değil mi cano?

seni sevdim be cano

tanimiyam bilmiyem diye
çiçekçiye reyhan sordum be cano
o da elleriyle okşadı reyhanı ve bana koklattı
ve ben de seni aldım yanıma,
niye bilisen;
seni çok sevdim cano.

ve sen küçelerinde, korkuyu, kavgayı
ve aşkı yaşadığım bir kentin reyhanı olmuşsan
ve canımsan
cananımsan
gözbebeklerinde ararsam kendimi
ve bana seslenirsen bir gün
bil ki cano…
seni hapsetmedim içime
ama kalbimin en derin yerindesin be cano

he cano bir de;
ben tatlıyı çok seviyem
sen de çok tatlısan
ee ben de seni çok seviyem..