yürüyorum
nereye gittiğimi bilmeden
ağzımdaki garip ıslığı düşürmeden
yüzünün yüreğime yansımasını yitirmeden
yürüyorum
ürkerek ayak sesimden
kuvvet alarak bir çocuğun gülümsemesinden
yürüyorum
neden yürüdüğümü düşünmeden
çıkarmadan ellerimi cebimden
geçiyorum su gibi kaldırımların üzerinden
genç adam tutarken sevgilisinin elinden
yürüyorum
utanarak şairliğimden
sızlıyor beynim, aklımdan hayalin geçerken
yürüyorum
içimden sadece yürümek geldiğinden