Doğu ekspresinin düdük sesleriyle uyanırdık Cebeci Yurdunda;
Oysa ne kadar da güzelmiş kara trenlerin geçişi.

Arkadaşlarla bir odaya toplanıp türküler söylerdik
Halaylar çeker, zeybek oynardık
Mardinlisi, Sinoplusu, Aydınlısı bir olup;
Torosları, Çukurovayı ve Lokman hekimi anlatırdı Tarsuslu Ahmet
Cıncık tabaklarını, Ehli Beyt-ini;
İzmirli Caner’se, kız arkadaşlarından bahsederdi hep
Kordon boyunda gezdiği ve öptüğü kızlardan;
Oysa, oysa benim hiç kız arkadaşım olmadı
El ele tutuşup sinemaya gidemedim sevdiğimle
Partilerde dans edemedim.

Sınav geceleri uykusuz kalıp
Yüksel Caddesindeki gençliğe küfrettiğim zaman
Beş günlük sakallarımı seyrettim kırık aynalarda
Arkadaşlarım görmesin diye, koridorlarda ağladım sabahlara kadar.

Yani ben gülüm
Yani ben bunca zaman
Senin için kaldım soğuk yurt odalarında,
Ve senin için yazdım
Senin için haykırdım,
Ve senin için ağladım geceler boyu;
Yani ben gülüm
Yani ben kısacası!
Senin için katlandım şu kahrolası hayata.

Doğu ekspresinin düdük sesleriyle uyanırdık cebeci yurdunda;
Oysa, oysa ne kadar da güzelmiş kara trenlerin geçişi.