İçime işlemişsin artık
Senden kurtulamıyorum
Aslına bakarsan kurtulmak isteyen kim
Önceleri böyle değildim ben
Karamsardı ruhum hep
Bir demir yumruk bırakmazdı yüreğimi
Hep bir mutsuzluk çökerdi üzerime
İçki, sigara, huysuzluk, kavga…
İçtikçe unuturum sanırdım
Ama içtikçe hatırladım, hatırladıkça içtim
Karanlık sokaklarda gezdim sarhoş, mutsuz

İşte o akşamlardan birinde gördüm o adamı
Feleğin tokadını yemiş işlemez olmuş ayakları
Bir köşeye geçmiş çekirdek satıyor
Yılmamış hiç, savaşmış hep zalim dünyayla
Gözlerindeki umut ışığı hiç sönmemiş
İşte o adam öğretti bana senle yaşamayı
Gülen gözlerine bakıp mutlu olmayı
Salınışını seyredip keyiflenmeyi.
Seni görünce dertlenmiyorum artık
Otobüste her gün yanıma oturan kadının parfümü
Seninkine benziyor
Ama ben ağlamaklı olmuyorum
Hemen hoş bir hayal sarıyor aklımı
Elimi zifir saçlarında gezdiriyorum
Yol bitiyor sonra birden, son durak diye bağırıyor şoför
İniyorum, karşımda o çekirdekçi
Hani hayatımı bana geri veren adam
Her gün bir paket çekirdek alıyorum ondan
Çekirdek iyi gelmiyor cildime, yiyemiyorum
Ama yine de alıyorum
Dolabımın üst rafına diziyorum paketleri
İkinci hayatımın simgesi o paketler
Artık geceleri yürümüyorum sokaklarda
Bir seni düşünüyorum,
Bir paketlerimi sayıyorum.