Köklü Çin medeniyeti buymuş meğer
Çaresizce çocuklar ölüme başın eğer
İnsanlıkta bir cana, bir dünya değer
Yıkım yıkım yıkılasın Çin’le zalim keder

Uygur Sincan mevkisi Çin’in hapishanesi
Zulüm sevgidir, ölüm, özgürlük meşalesi
Gökler karanlığın sesi toprak ölüm mavisi
Göğün kara toprak ola karanlığa gömülesi

İnsanlık satıldı, mazlumlar esir teröristindi
Hırpalandı, yıpratıldı tek kurşunla silindi
Çıkarlar uğruna kan içmek de senin dinindi
Gücün haksızlık ateşiydi, ateşinde yanasın

Zulüm çığlıklarına verilebilseydi bir yanıt
Kanlı ölüm çığlıklarından olmazdı kanıt
Vahşete göz yummak vahşettir vahşet
Yarab şu mazlumlara kudretler bahşet

Büyük başın derdi de büyüktür büyük
Artık büyüdüm diyor gücüm de büyük
Sendeki insanlık mı yoksa fındık mı büyük
Düşüp yıkıldığın an anlarsın kim büyük

Bir zamanlar dünyada dinazorlar da vardı
Ağzı ve pençesiyle nice canlar yakardı
Yok oldu bak gitti sadece izi kaldı
Onu yok eden büyüklüğü, içindeki ateşti

Dünya medeniyetinde büyüklük kolay değil
Örneklerini bir bir gör de önce boyun eğil
Adaleti, barışı insanlığı kucaklamak böyle değil
Eğil eğil hakkın önünde eğil Hakk’ın önünde eğil!