Daha ne kadar cezalandıracaksın beni sensizlikle?
Oysa ben seninle dolu bir yaz istemiştim
ޞimdi yapayalnız odamda bu sessizlikte
Tıpkı yazamayan bir yazar,
Tıpkı düşünemeyen bir düşünür,
Tıpkı okuyamayan bir okur gibiyim.
Galiba yaşıyorum halâ
Ama ölü gibiyim…

Daha ne kadar cezalandıracaksın beni sensizlikle?
Bu sıcak ağustos akşamı başbaşayım çaresizliğimle.
Bu sıcak ağustos akşamı buz gibi sensizliğimde…
Düşünüyorum da bazen kendi kendime
Hayır hayır! Pişman değilim kesinlikle.
Yüzünü görememek olurdu herhalde bana en büyük ceza,
Onu da zaten yaşıyorum günlerdir
Yaram acımaz artık daha fazla…

Daha ne kadar cezalandıracaksın beni sensizlikle?
Sabırla bekliyorum bana gelmeni…
Ya da gel demeni…
Çağırmazsan hayalinle mutlu olurum ben de
Her zaman yaptığım gibi…

Sessiz çığlıklar atıyor yüreğim…
Frekansı farklı olan,
Hani sevmeyenlerin duyamayacaklarından.
Boğuşuyor ciğerlerim nefessizlikle.
Ama ben hissetmiyorum bile bunları artık.
Çünkü tek bir soru var aklımda:
Daha ne kadar cezalandıracaksın beni sensizlikle