Değişen bir şey yok bu şehirde
Yine Karapürçek’ten doğmada sabah güneşi
Bekçiler karakola yöneldiğinde
Başlar dolmuş ve otobüs seferleri
Yalnız uyandığım vakitler, kuş sesleri nerede
Hala değişen bir şey yok bu şehirde

Değişen bir şey yok bu şehirde
Sokaktaki hoparlör ve klakson gürültülerini
Acı fren sesleri durdurabiliyor ancak
Üstünüze yapışsa da elbiseniz
Gecekonduda da giyen var aynı ayakkabıyı
Yine kabzımalların insafında beslenmemiz
Artık gözlerde arıyoruz yeşili
Çok farklı değil meclis ve mahalle kahvemiz
En az üç öğün yutuyoruz acıyı
Hiç mi açılmayacak bu perde
Hala değişen bir şey yok bu şehirde

Değişen bir şey yok bu şehirde
Kalenin karşısındaki tepeden
Taşlar yuvarlanır bazı zamanlar
Kulenin karşısındaki binada
Çığlıklar bölüyor şuh kahkahaları
Üç-beş kişi okuryazar daracık odalarda
Terminal ve istasyon
Doymadı asırlardır hüzüne ve sevince
Ben yine türkü çığırıyorum aklıma estikce
Sen orda öylece dur, göğsünü ger de
Hala değişen bir şey yok bu şehirde