Ölesiye beni seviyor sandım,
O masum bakışa nasıl inandım,
İsmini anarak hergün ağladım.
Döktüğüm yaşlara değmezmiş meğer…

Nasılda inandım yalan sözüne?
Baktıkça tutuştum inan gözüne,
Yüzüne bakarak büyük nefretle!
Ettiğim küfüre değmezmiş meğer…

Mutluluk düşlerken hergün ağladım,
Resmine bakarak ateşle yandım,
Sevdiğim sana ben kalpten bağlandım.
Verdiğim sevgiye değmezmiş meğer…

İstanbul – 1993