deniz kenarında
bi masada oturmuşum
yine gelmiycek diyorum
çayımı yudumlarken
denize takılıyor gözlerim
garipsiyorum nedense
denizin sessizliğini
yavaşça hayallere dalıyorum
uçsuz bucaksız denizleri
aşıyorum
küçücük bir sandalla
yemyeşil bilinmezliğe geliyorum
ağaçların arasında yürüyorum
yorgun düşene dek
çalılara takılıp düşüyorum
ne işim vardı burda
nerdeyim derken
bir el omzumda
irkilerek uyanıyorum hayalimden
bunun için geciktim diyor
bir demet papatyayı uzatırken
sevinçle kucaklıyorum
papatyaları
biraz da utanıyorum
üşümüşsün diyor
siyah hırkasını çıkarırken
hay allah üstüm açık kalmış
meğer hepsi bir rüyaymış…