Dalgalar vurdu sahile hızla.
İşte tam o andı,
o anda bir küçük kalp durdu.

Adı Ayşe miydi, Fatma mı?
Yoksa Memet mi.
Sonra, kara toprak.
Gerisi yok…
Çok mu çiçek gelmiş, hiç gelmemiş mi,
Yüz çelenk,
ya da içten tek bir demet.

Artık biter o doğuşun eğlencesi.
Oğlum oldu, kızım oldu diye.
Ne çalgısı ne de ahenk.
Başlar kaygısı artık,
ki öyle olmalı.
İyi yaşatmak O’nu, en azından
başkalarına denk.