Dokun omuzlarıma
Çünkü bilmiyorum artık geçiyor mu zaman
Dokun uzanır gibi bir trenin penceresinden
Çünkü bilmiyorum ne zaman başladı
Ve ne zaman bitecek bu sokak şarkısı

Tanır belki Porsuk çayı
Tanırdı bütün çocukları
Adım Emin’di
Boşnak Mahmud’un en büyük oğlu
ޞimdi mapusanelerde esrarkeş
Ve karanlıkta bir fener alayı

Çağır beni yanına
Seslenir gibi Porsuk’un kenarından
Çünkü bilmiyorum artık geçiyor mu zaman
Bilmiyorum yaşandı mı anılar
Ve yaşanmış sayılır mı unutulan