bu akşam gökyüzünde dolunay var
sımsıcak bir hasret rüzgarı ve parça parça bulutlar
bir köşede yaşadığından habersiz içen garip insanlar
duygusuz kalan çamlar ve palamutlar

ayak izleri gibi kimsesiz ve sırlarla dolular
önlerindeki güneşi mum ışığı sananlar
kulakları sadece görmediği için hiç bir şeyi duymayanlar
korkularını dışarıya ölürken vuranlar

hepinize gelsin bu ilginç mısralar
açın gözlerinizi hey insanlar
şimdi konuşma sırası bende beni duyun artık siz sağırlar
haykırışlara kaldı bütün hayatlar

nefes almak kadar yalnız seni sevmekte bedenim şu aralar
tapacak o kadar şey varken neden seni seçtim sanıyorlar
hiç mi bilinmezmiş kör olan aşıklar
kimi saymalı ki şimdi ne var ki gelip geçerler nice yunuslar

şimdi gittiğim yer ya senle ateşler ya da sensiz yangınlar
her yerde bembeyaz karanlık ve sonsuz korkular
gelmeyeceği bilinse de bekleyen saf aşıklar
özlendikçe artan tüm sevgilere yağsın lanetler
elvedalarca bulanık anılar her yeriyle gömülsün bütün sırlar

26.01.2001