Çek işte
Ellerrin değmesin aklarıma
Sürtünmesin esen rüzgarlara
Kirletmesin acayan yanlarımı
Yalın ayak kalsın kaldırımlar boyunca
Buz tutan yalnızlığım
Yokluğu tanımayayım
Sabahlara kadar avunmayayım
Hatıralarla
Bilmediğin çok şeyler biliyorum
Acılar batmaz akşam olunca
Çek ellerini
Çek işte sana diyorum

Bak işte
Bilmediğin şeyler gün ışığıyla
Doluyor pencerenden odana
Artık eskisi gibi çiçekleri sulayamayacaksın
Koklayamayacaksın mutluluğu bir daha
Mehtabı eskisi gibi izleyemeyeceksin
İlmek ilmek sökeceksin
Mutluluğu her akşam
Her akşam boş odalarda
Ölümü özleyeceksin
Beyazlara bürünecek incecik parmakların
Ve sen bir daha
Dönmeyeceksin…