Gülün endamına
Dostun sözüne kandım

Dost dedim
Cânan dedim
Yarama derman dedim
Kandım ki ne kandım

Düştüm dara
Kaldım dona
Bakındım dosta
Düşmana
Yandım ki ne yandım

Ararım
Onca zamandır
Gönlümü eyleyecek
Muhabbeti huzurunu esirgemeyecek
Dastun cânanını
Dostun erini

De ki
Bulamadın mı

De ki
Ben varım
Gem vurulmuş
Gönlüne yoldaş
Sözüne yandaş

De ki
Ben varım
Sohbetine eş
Derdine eş

De ki
Ben varım
Yolun bittiği
Günün ağardığı
Her bir yerde
Her bir vakitte

Her dem
Dosta yönelişte

2005 – Manisa