Çok vaktin kalmadı şimdi başıma
Zümrüt yeşili bir taç giyeceğim
Elinde servetle geçip karşıma
Af dileyeceksin, geç(!) diyeceğim

Yalvarsan yakarsan yok seni duyan
Yeminler ederek; bitmedi rüyan
Benim bağlarımda rengi solmayan
Gül var diyeceksin, güç diyeceğim

Hânemi eyleyip sultan otağı
Teklif edeceksin en büyük dağı
Sahibin başında bulunmadığı
Hayatın ederi kaç diyeceğim

İnsan makinesi(!) çık, ara insan
Erkeğinle artık bir oldu ‘nisâ’n*
Sevgiyi arıyor, aşk istiyorsan
Belâlardan belâ seç diyeceğim

Senden sorulursam Yâr huzûrunda
Son hâlin olmadan hiç umûrumda
Sorulan olmanın tüm gurûruyla:
Hizmetinin ecri, öç diyeceğim!

* Kadınlar

Ankara – 03.11.2005