Düşle hadi umutlarını düşle; karabulutlar gitsin,
yoksa huzur bulamazsın bu yalan dünyada, şimdi düşle,
belki de düşlediğin sevgilin gelir,
sevgin umut olur yalnızlara,
filizler yeşerir her yer cennet bahçesi olur hadi düşle;

farzet ki dünyada sevgi kalmadı,
herkez sevilmekten ve dostluktan umudunu kesti,
ama sen değiştirebilirsin yüreğinle ve düşlerinle,
aslında olması gereken gerçek dünyayı.

sadece umutlarını ve sevgiyi düşle;
sevgilim vardı, dostlarım vardı, sevenlerim yakınımdaydı benim,
şimdi çok uzaktalar ama kalbimde ve düşlerimde bana çok yakın,
ve şimdi sen de kalbimle ve ruhunla düşle;

dostların, sevenlerin seni hep hatırlıyor,
bir gün geri gelecekler, hiç olmadığı kadar bir özlemle seni sevecekler,
ve parıldayacak uzaklardan gelen bir sevgilin,
sonsuza kadar beraber yaşayacaksın onunla,
sadece düşle…

Ankara – 03.03.2005