I

Yolda yuvarlanan bir taş
Karşıki yapıya doğru.
Ne taşıdır?… Anlamak zor .!
Hiç Anadolu kokmuyor.

Bu taş benim taşım değil

Önümde tabak tabak aş,
Bardakta renkli renkli su,
Kim pişirmiş, Kim kotarmış?
İçinde acep ne varmış?…

Bu aş benim aşım değil !

Bazı gözlerden akar yaş,
Benimsiyemem doğrusu!
Belli yürekten akmıyor,
Benim içimi yakmıyor…

Bu yaş benim yaşım değil

II

Tövbe ! Yanılmışım meğer
Üstünde izim, serteser.
Çocuğum, sen postunu ser
Bu yer Türk’ün öz vatanı.

Atalarım, kapısını
Açmış, yapmış yapısını,
Mühürlemiş tapusunu .
Bu yer Türk’ün öz vatanı

Kanla çizilmiştir sınır
Uzanan eli hemen kır!
Hak, hakikin yardımcısıdır.
Bu yer Türk’ün öz vatanı