Ben,
Alabildiğime yaşamalıyım hayatı
Sözlerim hançer misali kesmeli
İnadına sevmeliyim doğayı
Güller biriktirmeliyim kurumadan gönlümde
Sellere meydan okumalıyım bir gece ayazında
Bütün renkler coşmalı her sabah
Kesmeli sesler karanlığı
Bölmeli geceyi ölüme inat
Aşklar yeşermeli
Dostlar birikmeli
Ve ben yine ağlamalıyım
Tenler barışmalı yine
Mutlu insan dolmalı sokaklar
Kaldırımları kırık sokaklar anlatmalı bizi
Sevda türküleri söylemeli kuşlar
Sohbet etmeli iki fidan
Çırpınmalısın gün gelince
Acı çekmelisin, aşk acısı
Bağırmalısın güneşe
Ellerin üşümeli gündüzleri
Ve ilkbaharı beklemelisin
Her güne ışık yakmalısın
Yağmuru dinlemelisin
Her iyiyi değil kötüyü de görmelisin
Yanlışa ayak uydurmadan yaşamayı bilmelisin
En geç bugün, yarın sevmelisin…