Yokken hiçbir var
Sen vardın bir
Sen vardın ey yâr
Yokları var edenden sonra…

Rengini teninden
Kokunu terinden aldı gül
Övünmesi hep bu yüzden
Ey en sevgili!
Bülbüller sana ağlar
Senin için yanar bütün gönüller
Sen gideli beri…

Azizse su, sana akıyor
Deli divane olmuş gönüller
Sana ağıtlar yakıyor
Ey en sevgili!
Yüzüne leke düştü mehtabın
Nursuz doğuyor güneş
Sen gideli beri…

Bereketi unuttu toprak
Gözlerden gönüllere yağdı yağmur
Ey en sevgili!
Kardeşlik mezarda kaldı
Serap oldu barış
Sen gideli beri…

Sendeydi
Hayatın tadı
Mutluluğun adı sendeydi
Ey en sevgili!
Gözlenen senin yolundu
Yoklara karıştı tebessümler
Sen gideli beri…

Yüreğimde volkan var
Özlem sana akıyor
Ağız benim ama
Diller seni şakıyor
Yaş tükendi gözlerde
ޞimşek sana çakıyor
Derman kalmadı dizlerde
Yollar sana bakıyor
Ey en sevgili!
Özleminde boğuldum
Yoruldum ayrılıktan
Kerbelâ’dan da kovuldum
Gölgende sakla beni…

09.07.2003