Birgün bana “otur” demişti şöyle yanıbaşıma
Gülüvermiştim…

Sonra anlatınca öyle bir geçmişini
Almış başımı
Düşünüvermiştim…

Usulca sermişti herbirşeyleri
Herbir başından geçenleri

Bakmış öyle
İrkilivermiştim…

Bir sevdada bulmuştu kendini
Böyle özgünleşmiş kişiliği,

Sonra bir çalgın rüzgar gibi
Sevdalanmıştı işte türküsüne

Oturmuş öyle
ޞaşırıvermiştim…

ޞimdi türkülerinin umutlarındaymış
ޞimdi kavgasının sevdasındaymış
ޞimdi özlemindeymiş rüyasının
Ve barış kokan kan toprağının

Dalmış öyle
Donakalmış…
Ürperivermiştim…