yol oldum sana varmak için.
Uzadıkça uzadın.
Kol oldum sarmak için,
uluydun tutamadım.
Beni hasretlere saldın.
orman oldum yemyeşil.
sayısız tepelere,
hiç olmazsa birleşir,
Tekrar yeşerir diye.
Göz oldum görmeyene
anahtar kalelere.
Gelir zapteder diye.

Ne biz ulaşabildik
ne sen uzandın bize.
kalakaldık öylesine.
kulluk bizimle yine
Ey “insanca yaşamak”

Urfa/Siverek – 1978