Onyedi Ağustos’taki büyük olay,
O gece çatladı altımızdaki fay.
Binaları yuttu yerler ve denizler.
İnsanlar toprağa düştü alay alay.
Gözler kanla dolmuş, diller tutulmuştu
Acı dinmedi, geçti bunca yıl ve ay.
Öyle veya böyle, her canlı ölecek,
Sadece Allah’tır, Baki kalacak Hay.
Hepimiz deprem uzmanı olduk çıktık;
“Fay çatlaması”…İfade ne de kolay!
Sonuçtan sebebe doğru bakmak gerek,
Göçtü, cami, kışla, gecekondu, saray.
Kuralsızlık, ihanet, isyan, sömürü…
Sözüm uzamasın, gerisini sen say.
Allah’a kul olmak, kurallara uymak,
İbret şehrine doğru döşenecek ray.

İstanbul – 17.08.2004