bitmeyen gecenin kuşuna’

aklanmaz uslanmaz bir direnişti benimki
seninki akıl almaz bir yükseliş kalbimde

vurdumduymaz bir gözyaşıydı benimki
seninki günlere sığmaz bir bekleyiş

ferfecir kuşu ötüyordu
bütün karanlıklardan daha bir karanlıktı bitmeyen gece
ferfecir kuşu ötüyordu
gözlerim
gecenin sessizliğinde

apansız bir ıssızlaşmaydı benimki
seninki anlamaz bir gülümseyiş gözlerime

ferfecir kuşu ötüyordu yine
korkunçtu gece
sessizdi
ferfecir kuşu ötüyordu yine

umutlarıma sarılıştı benimki
seninki ağlayarak düşmek çaresizliğe

Ankara daha bir karanlıktı o gece

ferfecir kuşu ağlıyordu
yanımda değilsin diye