Koza delmedim, ilk adımla yürümedim veya.
Kanla doğdum…
çünkü kan hayattır acıtsada canımızı;
ağlamak o zaman güzeldir.
ben sütümü babamdan da emmedim
rüzgarda kırptım gözlerimi
veya ıslandım yağmurda göz yaşımı gizlemek için sığındığımda.
hocamı dinlemedim birkez olsun,
yazın kar bulamayacak kardeleni de pek düşündüm diyemem.
acaba uçacak mıydı?
bisiklet düşmelerim; yerçekimine inanmamı sağlayamadı
inatta etmemiştim newton olmaya
ama başıma hiç elma düşmemişti ki armutta. hep düşen ben olmuştum.
çetelesi tutulamayan kol kırıklıklarıyla.
gölgesiz bir ruhum, sayısız muzurluğum doldurdu dünyayı;
ben değil!
onlar benden değildiler çünkü.
sıyrılamayışlarımı doğuranlardı cezasından mahkum edildiğim.
binbir gece masalları pamuk prenses tabi bir de Cin Ali
dinlemeyi en sevdiğim kitaplardı.
pamuk prenses bayandı ama Cin Ali örnek aldığım tek adamdı:
akşama kadar sokakta ‘Oya’ arayıp topu ona atmaya çalıştığım.
sonradan öğrendim karşımızdaki teyzenin adını.
Bir şiirden anlamayan yanım vardı;
nefret beslediğim
birde kendimi şair gördüğüm aynalı tarafım.
kaçışı var mı hayellerın dimağlardan kovulabilir miydi yoksa?.
Sonuna geldiğimde her ezberimin
önce adımı anımsardım, o varsa herşey vardır beynimde
o kadar çok şiir ezberletildi ki ne adlarını sayabilirim şimdi
ne ben oturabilmiştim sırama.
bir yağmur damlasının tüm çetrefilli yaşamını bilirim
ama indiğinde güldürecek mi bizi aklım ermez,
hani yanağımıza düşer bu değil tabiki güldürmeyen tarafı.
Kompleks alandaki çarpılmalar genelde aşktan ibarettir hayatımda
buyüzden ‘Türkan ޞoray, Tarık Akan’,zengin kızla bakkal çırağı
ve bilumum sinema yıldızıdır matematik derslerimin örnekleri
kendi örneğimi bulamadığımda.
son olarak öğrendiğim en basit formül AޞK ne kullansan içinde
A-ޞ-K cinsinden köklerini bulmaya gerek yok
sonuç hep aynı acı keder gam
ve dırıldamak diye de tanımanan bir kaç insan sesi.
yinede…
sayı bölü sıfırdan baska tek tanımsız bildiğim kadınlar,
ve çiçekleri soldurmamalıyız.
Ama çimlere basabiliriz karlı havalarda!

Eskişehir – 12.02.2006