Sultânımın Sultân’ına; arz eyledim hâlimi;
Halden hâle geçtim, gördüm; dost hâli; dosta gider…
Halleşelim; halden anlar; bulamadım âlimi;
Dermân bulmak için hâlim; dost gönle, hasta gider…

Deste yaptım, dertlerimi; yıllarca dert bulmadım!!
Yed-i Rahmân; okşar dertle; elini sert bulmadım,
Hicrânım yok; dost elinde; ardımda fert bulmadım…
Dest-i Sultân’a yüz verdim; dert deste; deste gider…

Bülbül, Gül aşkıyla püryân; nâlesi, say ki; nâlem…
Gül dalında, hârelendim; hâre doldu vîrânem…
Gül’ün hârı can mı yakar; Cân’a değer; cân hânem;
Gamlardan arınan cânım; Ol Cân’a beste gider!.

Son nefeste îmân bulam; gayretimiz bundandır…
Hakk yolundan çile deren, son nefeste handândır…
Mü’minlere Mü’min olan; cana yakın, candândır…
Cân yoluna, can atmayan; âhiri yasta gider!!..

Derdim çile… Çile derdim; oldum yoluna revân;
Yolundan gitmeye bir gör; derdine buldun devân…
Devâsından tat alanlar; dünyâyı bulur yavan;
Dallı Mustafa yüreği; pâk mıdır? Teste gider…

Handân: Gülen.
Yed-i Rahmân: Rahmân’ın eli.
Nâle: Feryat.
Hâr: Gülün dikeni.
Dest: El.

Sarıcakaya – 30.12.2005