senin olsun tüm merhabalar
insanın içi yanarken
biraz da gözleri kanar

oysa senin gözlerin
hâlâ ilk günkü gibi
buz mavisi
ot yeşili

renk vermezsin sen
kan bile dökülmez bıçaklanmış yüreğinden
ağlamazsın

ve ne garip ki, susmazsın
bir uğultu kulaklarımda
seni ne zaman dinlesem
belki de kalbimin ritmindendir
belki –hep söylediğin gibi-
suç bendedir

her neyim kaldıysa sende
bana geri ver
ne bulduysam sende
ne kaybettiysem
artılarımı
eksilerimi
senden önceki alışkanlıklarımı
yalanlarımı, ikiyüzlülüğümü
kahpelik günlerimi
eski sevgililerimi
eski sevgilerimi

böylece kalkar sırtındaki bıçak
borçlarını ödedikçe görürsün yaralarını
kanarsın belki
belki gözlerindeki renk şaraplanır
gözlerini döker içersin kadeh kadeh

beni hatırlarsın
anlarsın.

Antalya – 03.07.2007