Vakit gece yarısı; bitmeyen bir sessizlik…
İçimde garip bir his; korkuyorum korkmaktan!
Vakit gece yarısı; hayattan hevessizlik…
Sırılsıklam her yanım, ecel teri dökmekten!

Vakit gece yarısı; gölgeler ışığa aç.
Kan çanağı gözlerim, gezinmekte tavanda.
Ve akrep bağırmakta yelkovana; ‘durma kaç! ‘
Nafile ‘durma’ demek, gün erimiş zamanda.

Kör ve dilsiz karanlık, hapsolmuş tüm geceye,
O karanlık içinde, sanki ben bir gölgeyim.
Ay güneşi görünce, dönüşse de cüceye,
Ben karanlık içinde, dev gibi bir bölgeyim!

Vakit gece yarısı; yalnızım, yapayalnız!
Gel artık geleceksen, gel işte, tam zamanı.
Beklemekteyim seni, ne zamandır, sabırsız,
Vakit gece yarısı, gel kaçırma bu ânı…

Muğla