Dualar yazılmış hep çiçeklere,
Öğretilmiş kuşlara böceklere,
ޞehit görmek için geleceklere,
Hazırlanmış, unutulmaz bir tören…

Benim rengim bayrağın kırmızısı,
İçimdedir şehitlerin sızısı,
Beni tanıyamasa da bazısı,
ޞehit çiçeğiyim, gelinciğim ben.

ޞehitlerin kanıyla beslenirim,
Gelinlerin teliyle süslenirim,
Her ilkbaharda size seslenirim;
ޞehitliklere gelsin, bizi gören.

Çok kısadır benim ömrüm, üç beş gün.
Allah’a kavuştuğum günüm, düğün.
Çiğneyip geçme, ibrettir gördüğün,
Ayağının ucuna bas yürürken

Buradayız, Çanakkale yurdumuz,
Toprak olsa da narin vücudumuz,
Hayattakilerden tek umudumuz,
Bayrağımız inmesin bu gönderden…

İstanbul – 16.04.2004