Mesafeli aşklardan usandım artık
Tek mesafe benim bıraktığım olmadıkça
Yollar aramızdan çekilmiyor
Seninle bu iş yürümüyor
Bırak da git beni
Ben seni terk etmeden önce
Ararsan üzülme ihtimalin çok
Yok güzelim
Bende merhametten eser yok
Sessiz de kalsan
Sensiz de kalsam
Yanıma kadar da kaçsan
Kurtarmam seni bu afetten
Seni bu cehaletten
Öğrenemediğin gerçekler
Havasız ve soğuk
Karanlık ve boşluk
İşte budur bütün kederler
Uykumu bölme
Gözlerim başkasında
Ellerim sana değer
Sakın uçma uzaklara fazla
Azap seni hapseder
Yokluğun ve sen
Senle ben
Olmayacak ateş
Sönmeyecek güneş
Yakılmayacak aşk
Aramızdaki her şey
Paralel
Yürür ruhlar gizlenmeden
Sonsuzluğumuza
Bu ıstırap bu yara
Bu bitmeyen
Acınmayan sonumuza
Aynı dala konduysak da
Aynı yastıkta buluşmuşsak da
Kelimenin sırrı
Kalemimin acısı
Bu işkence
Bu sadist eğlence
Bu kaçırdığımız düşler
Kırbaçlanır acımasızca
Yok
Bitmiyor
Sonu asla gelmiyor
İşte kurtuluş aramanın aslı
Bu kaçışın kovalayanı
Gölgede seni saklayanı
Atlasan da çare yok
Boğaziçi’nin ihtişamı
İşte bu üç buçuk saniye
Senle aramızdaki mesafe
Bekle canım
Sadece bekle
Koynunda uyumaya geliyorum

Ege – Ağustos 2005
Kaynak: Bir Tutam Aşk