Her sözün bir kurşun gibi deler taş kalbimi
“Of anam of” dilimden dökülen tek nağme artık
Cehennem ağzını açmış, beni bekliyor sanki.
Ah etsem vah etsem ne olacak sesim kısık artık.
Ellerim açılıyor, ellerinle birlikte semaya.
Fenaya daldıkça çırpınıyorum, ellerim açık.
Ellerin ellerimin üstünde ağlıyorum artık…
Nedendir gözyaşlarin durmaz, gülmek yok mu sana?
Dur artık ağlama bizim adımıza, bizim günahlarımıza.
İnan artık, gözlerim utancından bakamaz oldu sana.
Yer gök şahit olacak: sen gülünce, gülecegiz.
Emareleri ufukta beliren, güleceğin günleri bekliyeceğiz