Girdaba düşen çiçek gibidir insan,
Doğduğu an.
Girdabın çiçeği çektiği gibi,
Zaman da çeker içeri.
Girdaptaki çiçek gibidir insan,
Alnında yazgısı.
Başlar girdabın döngüsü.

Zaman ölüme çeker,
Akıntı girdaba.
İnsan ölüme gebe.

Nehirdeki girdaba bakın.
Hem çiçek var, hem tomurcuk.
Ölüme bakın.
Herkese yakın,
Ha büyük, ha çocuk.

Çocuğun dileğini götürür ölüm.
Tomurcuğun çiçeğini götürür ölüm.

Girdaba düştüğünde,
Yankılar kıyıda kalır.
Azrail geldiğinde,
ޞarkılar yarıda kalır.

Azrail, görevli yalnızca.
Girdap, çeker acımasızca.

Zaman kaçınılmaz gerçek,
Gelip geçecek.
Bize düşen sabretmek,
İsyana düşmemek.

Akıntı, alıp götürür girdaba.
İsyan, müstahak eder azaba.