Bir bir kaybettik umutları
Kalmadı gücümüz yaşamaya(hayal yok ümit yok)
Umursamaz olduk hayatları
Gerek bile duymadık kimi zaman nefes almaya

Biz tuttukça kırıldi dalları,(daha da korktuk yıldırıldık belkide)
Düşüverdik her seferinde
Onlar kırıldı,hep hep biz aldık yarayı
Adalet bunun neresinde ? ?

Korkar oldum elimi uzatmaya
Belli ya neticesi belki de ondan
Nasıl olsa unuttuk geri adım yok ha
”Gittiği yere kadar çektirir ZAMAN” …

Anıl Erkmen..