Ben de şu dünyaya geldim geleli;
Kan revan gözyaşım silen olmadı…
Cevahir satarım kendim bileli
Aşk ile gelerek alan olmadı…

Öze baktım öze inandım söze,
Güç verdi “Yaradan” dayandım naza,
Köprüler kurdurdum gelip göz göze
Sımsıcak gönülden gülen olmadı…

Anlamak istedim anlamak önce,
Güzelleşti aşkla mana verince,
Kar yağdı başıma sense bir gonca
Ne yazık kadrimi bilen olmadı…

Çok nazik yaratmış “Yaradan” seni,
Bir bende eylemiş güzele beni,
Bin umutla vardım buluşma günü
Gönülden söz verim gelen olmadı…

Dediler bir “Peri” kadar güzelsin,
Herkesin dilinde söylenen gülsün,
Kavuşan öğünsün, bahtiyar olsun
Bu erdemle artık bulan olmadı…

Ressam Halil, bu aşk çektirir çile,
Vefasız olsa yâr düşürür dile,
Cihan hasret senin gibi bülbüle
Bir kaç gün misafir kalan olmadı…

Düsseldorf – 15.01.2000