Gönlümün sarayı sahralarında
Bir anda bulduğum nildi gözlerin
Son satır ekleyip mısralarıma
Bütün beyitleri ezen sözdü gözlerin

Varlığın ipinde sallanıp durdum
Sandım ki sarayda kayıp taç buldum
O anda vuruldum adını koydum
Portrede sekizinci notamdı gözlerin

Aklım almaz idi gündüz geceyi
Dilim bilemezdi iki heceyi
Hatırımda kalmaz daha niceyi
Tek derste okutan kurstu gözlerin

Hareli bakışta ne mana gizli
Ömrüm bir romandı tek nokta çizdi
Bin okka külçeydim bir damla ezdi
Ruhumda yaşayan candı gözlerin

Yeniden doğduğum andı gözlerin

Sapanca – 27.12.2006