Bir gözlerin,
Bir de gece…
İkisiydi beni karanlığa iten
Gece soğuktu, gözlerin nemli
Gözlerin buğulu,
Gözlerin uzak
Bu, bir bedene hükmedişti.
Bazen gözlerinde olmak,
Bazen gecede kaybolmak
Ya da bazen
Gözlerinde solmak,
Gecede hayat bulmak.
ޞimdi karanlığa gidiyorum
Yani geceye, gözlerine, sessizliğe…
Çıkış yolu yok biliyorum
Çıkmak istemiyorum da zaten
Hep orada kalmak,
O ruhta hayat bulmak…
Artık çekiliyorum gecenden
Gece sana yıldızları bağışlayacak
Kabut et.
Ben yine aynı karanlıktayım
Gözlerin yine uzak
Ve hala nemli
Ağlamak istiyorsun
Ya da…

Kayseri – 02.01.2005