Koştum ardından gerçek bilip masalı
Bilmeliydim, ben bir garip, sen ise şah kızı
Bir gün gülmedi ki bana çoban yıldızı
Sen bana gelip de can olasın Gül Sultan

Açmadım, açamadım bahar mevsimi görüp de
Murad alamadım her güzele gönül vermekle
Yolun sonunu buldum divanına gelmekle
Yıkıldım önünde, tut ellerimden Gül Sultan

Aşkın çölünde dolaşırken, sen vaham idin
Ben yanar iken nar olup, sen halimi bilmedin
Ya sevdin benim gibi, ya da sever gibiydin
Ben ise her haline razı idim Gül Sultan

Senin için Kafdağının ardındaydı cismim
Rüzgarlardan kokunu çalmasını isterdim
Hayal değil, şimdi ellerinde ellerim
Hayaller yalancı, seni anlatamamışlar Gül Sultan

ޞimdi şu yılgın, tükenmiş halime bakıp da
Sanma usandım ardından koşmaktan
İnan hayalinin mili çekili gözlerinin ferinde
Gönül sarayımın tek sahibisin Gül Sultan