Döküldü yaprağım rüzgar esmeden
Saçım ak oldu yaş henüz geçmeden
Bahtımı yazıp da birgün yeniden
Eski şansla bile gülmedi kader
İnmedim ömrümce cefa tahtından
Geçmeyen kalmadı dertli başımdan
Öyle bir bakar da geçer karşıdan
Kör talih yanıyla gülmedi kader
Geçmedi bu yolum sefa hanından
Kalkmadı bu başım vurma taşından
Çıkıp da önüme bir taraflardan
Namertçe olsa da gülmedi kader
Harcadı bozdurup beni çömertçe
Eskitip de attı beni delice
Birgün biryerlerde beni görüp de
Karagün bahtıyla gülmedi kader