Gözlerimi dikmişim gecenin tuzağına
Odam yine bomboş ve sessiz
Dışarda soğuk bir karanlık dolaşıyor
Bir ses var içimde tarif edemediğim
Bir ses, hep eski günleri anlatan
Yüreğimiz titrek
Göğe uzanırken ellerimiz
Güneşin doğuşunu seyrederdik biz
Hep bir çoban kavalını dinlerdik
Uzaklardan gelirdi sevgi dolu sesi
Bir şarkıyı hatırlatırdı hepimize
Bir şarkı, son notasına kadar hasret kokan
Kaçıp gitsem diyorum buralardan
Yalnız, suskun ve hiç ardıma bakmadan
Umudu arasam ıssız caddelerde
Kendimi sorsam yeni açmış filizlere
Belki eski günleri yakalarım
Denizin sonsuz görüntüsünde
Onurumuz yenik
Cesarete mahkum ellerimiz
Güneşin doğuşunu seyrederdik biz
Gün olurdu birer birer yıldızlar kaybolunca
Hayat kokardı toprak yağmur yağdığında
İçimizi buruk bir sevinç kaplardı akşam olunca
Ve korkmazdık, düşlerimiz yanımızda olmasa da
Belki de anlatmak istediğim bu değildi
Belki de bunlar sadece benimdi
Ama bildiğim bir tek şey var;
Gözlerimizde parlayan ışıktı isyanımızın sebebi
Sevincimiz geçici
Yanıp sönen bir saman aleviyle ısınırken içimiz
Güneşin doğuşunu seyrederdik biz