Güneşin gökyüzüne vedasını izledim
Sessizce
Nasıl da üzgündü gittiği için
Utandı
Bir kızıllık yayıldı bulut yanaklarına
Anladı gökyüzü ışığının gittiğini
Sarardı, soldu
Çaresiz güneş son bir çırpınışla
Pembe bir gül uzattı
Özür dilercesine
Sevgiyle öptü gökyüzü pembe gülünü
Rengi yayıldı suskun dudaklarına
Birden sen geldin aklıma
Senin vedan ve gidişin
Parçalayıp kalbimi en derinden
İncitip, acıtışın
Güneş
Hiç değilse ayı ve yıldızları
Gönderdi sevdiğine
Bekle gelicem dercesine
Sense
Gözyaşı ve keder bıraktın
Sonsuza dek gittiğini
Bana böyle anlattın…