Dünyanın çiçeksiz, izbelerinde,
Serseri arıyım, kovanım yoktur.
Gökkuşağı doğsa, günün birinde,
Sahte baharlara, güvenim yoktur.

Boynu kıravatlı, iki ayaklı…
Vurgunla soyguna, adanmış aklı,
Seçim sandığının, içinde saklı,
Arsız, hırsızlara, güvenim yoktur.

Özlemler ekmeğim, hüzünler aşım,
Ellidokuz olmuş, yaşanmaz yaşım.
Erciyes Dağı’nın, zirvesi başım,
Parlayan karlara, güvenim yoktur.

Eşkıya ömrümün, gurbetindeyim,
Ateşle oyulmuş, inleyen neyim.
Göz vurgunu yemiş, bir divaneyim,
Sevdim diyen yara, güvenim yoktur.

Kanadı kırlımış, zavallı kuşum,
Sevda bulutunun, içinde başım,
Bir ulu çınardır, hayalim, düşüm,
Konduğum dallara, güvenim yoktur.

Kendi aleminde yaşayan kulum,
Dizlerim yorulmuş, kırlmış kolum.
Birgün son durağa, varacak yolum,
Bitmeyen yollara güvenim yoktur.

Kilis