içimde
sana karşı bir şey var,
yağmur yüklü bulutların akıp gitmesi gibi
içimden akıp gidecek bir şey
yağmadan.

içimde sana karşı bir şey var,
limanda çürüyen eski vapurlar gibi
karşı sahile varmadan batacak bir şey.

içimde bir sıkıntı var
bilinmeyecek.
bir söz var içimde
duyulmayacak.

ellerim ve avuçlarım var,
dokunamadan yanağına
yaşlanacaklar.
gözlerim ve dudaklarım var,
bakıp, öpemeyecekler seni.

oysa
ne güzel olurdu
bir kaç kadeh daha içmek seninle
ve kavrayıp belini bulmak huzuru
teninde.

oysa ne güzel olurdu,
söylemek şiirlerimi sana
ara sıra,
ve dolaşmak birkaç sokak daha
karaköy’de
ve sonra yine kararması havanın
seninle.

ne güzel olurdu
biriktirip mutluluklarımı
gülümsemek sana…