Nerede şimdi daha az ağladığım o günler?
Arkadaşlar, dostlar, tat vermeyen sevgililer.
Çocuk gönlüm can verirken içimde;
Kimsecikler yok yanımda, acaba neredeler?

Son saklanbaç oyununu oynadık bir akşam üstü.
Ben yumdum, dostlar umarsızlığa düştü.
Çocuk gönlüm can verirken içimde;
Uyandım, anladım ki, bütün olan biten düştü.

Sizlerden bana kalan bomboş bir koridordur.
Ne desem anlatamam, bu anlatılmaz bir kordur.
Çocuk gönlüm can verirken içimde;
Giden günlerin hatırına acı bir kadeh doldur.

Nerede şimdi düşünülmesi gerekenler?
Arkadaşlar, dostlar, zehir veren sevgililer.
Çocuk gönlüm can verirken içimde;
Hiçbir şey kalmamış sizden, acaba neredeler?

Zeytinburnu – 13.02.2002 10:40