Sokak çocuklarına

Ben hayallerin insanıyım
Hayal kurmak benim işim

Ben, hayallerim olmasa yaşayamam.
Her gün hayallerimi büyütürüm ben
Öyle büyür, öyle büyür ki hayallerim
Kaplar evreni…

Çocukları hayal ederim en çok
Daha doğmadan ölen çocukları,
Aç, çıplak, geleceksiz, yarınsız çocukları…

Hayal ederim de içim burkulur
Kopar yüreğim, gözlerim yaşlarla dolar
Utanırım!..

Hele o sokaklarda kalan
Hele o köprü altlarında sabahlayan
Hele o tiner koklayan, kapkaççılık yaptırılan
Zavallı çocukları…

Arlanır, yerin dibine girerim
Sorumlu hissederim kendimi
Hayallerimde onlara kucak açarım
Onların yüreklerini parlatır, gönüllerini okşarım…

Onlara baba olurum hayallerimde
Olmayan babaları olurum.
Doyurur, yüreklerine sevgi doldururum.
Eğitirim onları, yüreklendiririm
Hayata hazırlarım, iş veririm onlara
Mesleklendiririm…
Onlar geleceğimiz, yarınlarımız bizim.
Yoksa nasıl bakarız yarınlara güvenle?

Okula gidemeyen çocukları hayal ederim
Ayakkabı boyayan, kağıt mendil satan,
Araba camı silen, üşüyen, titreyen,
Bir ekmek parası için dilenen çocukları…

Oldum olası yaralar yüreğimi
İçimi burkar çocuklar.
Hepsini birer birer toplayasım gelir sokaktan
Alıp birer birer yedirip, giydirip tertemiz
Koklayasım gelir.

Ama biz korkuyoruz ki onlardan
Çekiniyoruz, bize zarar vermesin diye

Niye?..
Onları bu hale biz koymadık mı?
Biz sorumlu değil miyiz onlardan?
Bu görev bize düşmez mi?..

Hep üzülür, hep acırız ama hep kaçarız nedense.

Hepimiz birinin elinden tutsak
Alıp birisini okutsak…
Bir tane kalır mıydı sokakta?
Biz bu kadar yüreksiz miyiz?
Bu kadar sorumsuz mu?
Birini bile kurtarsak kârdır

Benim hayallerim çocuklardır…
Kalbim çocuklarla dopdolu
Hayallerimde hep çocuklar var.

Ben hayallerin insanıyım
Hayal kurmak benim işim
Ben çocukları sadece hayallerimde severim
Onların başını okşadığımı hayal ederim.
Onları hayallerimde koklar
Hayallerimde büyütür beslerim.

Ama çocuklar yine açtır, çıplaktır, muhtaçtır
Ben hayallerimden çıkamam
Hayaller güzeldir
Ben hayallerimde mutluyum
Ben hayallerimle varım…
Ben hayallerimde gerçekten koparım
Gerçeklerden korkarım

Ben hayallerin insanıyım
Hayal kurmak benim işim
En güzel hayali ben kurarım
Ben büyütürüm hayalleri en çok
Benim hayallerimin sınırı yok!..

Alır bütün çocukları lunaparka götürürüm
Onlarla birlikte binerim atlıkarıncaya
Dönme dolapta onlarla birlikte dönerim

Ben hayallerimi çocuklara adadım
Ben hayallerimde ta ana rahminde sahip çıkarım çocuklara
Onlar hastalandığında yanlarında ben varım
Üşüdüklerinde ben örterim üstlerini
Ben alırım ayakkabılarını, üstlerini ben giyindiririm
Gece korktuklarında ben olurum yanlarında
Onlara en güzel masalları anlatırım
Dertlerini bana söylerler, duygularını ben paylaşırım

Benim hayallerim büyüktür
Benim hayallerim sınırsızdır
Önü açık hayaller kurarım
Öyle hayaller kurarım ki;
Tek bir çocuk kalmaz sokaklarda, köprü altlarında
Okula gitmeyen tek bir çocuk bırakmam.

Hayallerimde çocuklar dövülmez benim
Onları sevgiyle büyütürüm
Hoş görürüm kusurlarını
Eğitirim, öğretirim doğruyu, güzeli
Yüreklerine sevgi tohumu ekerim.

Dedim ya
Benim hayallerim büyüktür
Güzeldir benim hayallerim
Ben hayallerimle varım…