bazen umutsuzluğu karalıyorum,
ictimalara çıkıyorum hayat kışlasında.
güzel günler için şafak sayıyorum,
doğacak güneşlere hayat kışlasında.

aynanın karşısında gençliğimi ararken,
resimlere bakıp yaşlandığımı görürken,
çalışmaktan belim bükülürken,
sabır çekiyorum hayat kışlasında.

gel tezkere gel diyerek coşarken,
işten eve evden işe koşarken,
herkes gibi ben de özgürlük beklerken,
nöbetlere koşuyorum hayat kışlasında.

felek rütbeli kaderim olmuş çavuş,
mutluluk elimden kaçmış bir kuş,
belki olur içimde yeniden doğuş,
ömrüm “selam dur”la geçmiş hayat kışlasında.

bitmeyecek yine içimdeki ağıdım,
bugün de gelmedi tezkere kağıdım,
inancım için hep bağırdım,
sağırlaşmış herkes hayat kışlasında.

17.04.2002 08:30