Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Aldanırım sahte kokusuna, kırmızısına güllerin
Elime battığında farkına varırım dikenlerin

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Hoş söyler dilim,
Ama kan ağlar içim.

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Meltemler eser dışarıda, fırtınalarla boğuşur yüreğim
Savrulur çaresizce acımasız dalgaların kollarında

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Görmez gözlerim önümü, uzaklara takılır
İmkânsızı arar hep, karanlıkta yol alır.

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Umutlarıyla, düşleriyle yaşar insan derler,
Bense hüznümü büyütürüm sabırla ve onunla yaşarım

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Yalancı tebessümler konar bazen yüzüme
Dindiremez yine de derin sancıları, söz geçiremez gönlüme

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Mutluluk vardır dinlediğim şarkılarda
Fakat hep hicran şarkıları söylerim

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Gün gelir unutulur en sevilen hatıralar bile
Yoktur lügatimde unutmaya dair bir kelime

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Baharlar yaşanır, her yer yeşerir, çiçeklere bezenir
Benim ise hazanım başlar, kara kışları yaşarım

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Uyurken insanları tüm şehrin
Doğacak güneşi beklerim

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Gemiler sığınmak isterken limana
Yelken açarım fırtınanın ortasına

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Herkes gülerken kara günahların aklanmasında
Ben yine ağlarım�

Sorgun / Yozgat – 12.03.2007