Dört mevsim güller açsa
Herkes mutlu olsa acılı şiir olmaz
Ozanların kaleminden bahar damlardı
“Dert” sözlüklerden kalksa
Herkes mutlu olsa acılı roman olmaz
Yazarların kalemiyle kahramanlar kanatlanırdı
Dünya hep aydınlık olsa
Herkes mutlu olsa güneş batmaz
Gece yeryüzünü karartmaya utanırdı
Mehtabı, acısıyla romanı, şiiri,
ޞehrin günahlarını örten geceyi,
Saf, temiz örtüsüyle kışı sevmeli insan
Kış bahara, aydınlık karanlığa anlam,
Tezatlar tekdüzeliğe isyan
Mutsuz olurdu herkes, herkes mutlu olsa…

Cevizlibağ – 30.09.1999 16:20