Hiç kimse anlayamadı bizi
Ve anlamadı hiçbir şarkı sevdamızı
Görmezden gelinen bir çiçek gibiydik
Sen bir gelincik ben bir dağ gülü
Okyanuslar ortasında yalnız bırakıldık
Hiç kimse anlamak istemedi bizi
Oysa nisan yağmurlarının doğaya özlemi
Irmakların okyanuslarla buluşmasıydı sevgimiz
Anlatamadık hiç kimseye, dinletemedik
Olmaz dediler, yaşayamazla dediler
Oysa ne çok sevmişiz birbirimizi

Olsun gülüm
Bıraksınlar bizi okyanuslar ortasında
Çevirsinler sırtlarını
Onlar anlamak istemesin bizi
Bizim için biz varız
Mutsuzlukların son bulduğu bir duraktayız artık
Ne çıkar kimse olmasa
Ama biz,
Birbirimizi kaybettiğimiz an
İşte biz o an yok oluruz.

Mersin / Tarsus