bu gece kendimi sessizliğin şehrine adadım..
şehrin sokaklarının isimleri isminle başlayıp,, isminle bitiyor..
nedenini bilmediğim bir acı var içimde..
git gide büyüyen çığlıklarımla bütünleştiğinde önüne geçemediğim bir heyecan belki..
yeni doğmuş bir bebeğin hayata ilk bakışlarını attığı andaki masum bir bakışla bakıyorum sana..
gökyüzündeki ayın yıldızlara göz kırpışı kadar hızlı yaşıyorum aşkımı
belki seninle belki sensiz..
ve git gide sokakların ışıkları sönüyor
teker teker…
karanlığın içinde kayboluyorum
içimde kalan sadece; senden topladığım “senler”…